In-syn credits BE 02-8088058 VIA CREDITS

0909 50 10 707

€0,90 p/m

In-syn credits BE 02-8088058 VIA CREDITS

020 22 05 414

Credits v.a. €0,80 p/m

Eindeloos bewustzijn - wie wij werkelijk zijn.

Mensen beleven een valse identiteit vanaf het moment dat ze deze wereld betreden tot het moment dat ze vertrekken. We zien onszelf als mens terwijl dat slechts onze ervaring is. Wij zijn het bewustzijn dat deze ervaring meemaakt. We zijn multidimensionale wezens. We hebben eindeloze niveaus van bewustzijn, klaar om aangeboren te worden en om ermee verbonden te zijn. We zijn niet alleen het lichaam, we zijn energie en bewustzijn. Mensen die een bijna-dood-ervaring hebben gehad beschrijven vaak gemeenschappelijke ervaringen waarbij ze het lichaam verlaten en door een tunnel gaan. Dit is wat één persoon beschreef in zijn bijna-dood-ervaring toen hij het lichaam verliet.

“Alles vanaf het begin, mijn geboorte, mijn voorouders, mijn kinderen, mijn vrouw, alles komt tegelijkertijd samen. Ik zag alles over mij en over iedereen om mij heen. Ik zag alles wat ze nu dachten, wat ze toen dachten, wat er vroeger gebeurde en wat er nu gebeurde. Er is geen tijd, geen opeenvolging van gebeurtenissen, geen beperking van afstand, periode, tijd of plaats. Ik kon overal zijn waar ik wilde zijn, tegelijkertijd.”

Dat is wie wij werkelijk zijn.

Het lichaam geeft ons de illusie dat we zijn wie we zijn. En dit is de sleutel tot hoe het wordt gedaan, hoe de illusie in stand wordt gehouden, hoe het gevoel van beperking in stand wordt gehouden. De hersenen hebben twee hemisferen. De rechterhersenhelft en de linkerhersenhelft en er is een brug tussen de twee die het corpus callosum wordt genoemd. Wanneer je in gehele hersenstaat verkeerd, heb je beide kanten van de hersenen die met elkaar spreken en informatie uitwisselen. Dat is niet wat het controlesysteem wil. De twee hersenhelften hebben zeer verschillende manieren om de werkelijkheid te ontcijferen. De linkerhersenhelft decodeert de werkelijkheid als een opeenvolging, als een reeks. Als ik zeg dat er geen tijd is, is het begrijpelijk dat mensen zeggen: "Ja, maar er is een opeenvolging van gebeurtenissen, dus er moet tijd zijn". Nee, er moet een manier zijn om de werkelijkheid te ontcijferen zodat het lijkt op een reeks gebeurtenissen. Dus in het hier en nu decodeert en rangschikt de linkerkant van de hersenen informatie in een reeks zodat we ons, door wat we lineaire tijd noemen, lijken te bewegen.

De linkerhersenhelft bekijkt de wereld in delen. Het linkerbrein decodeert structuur, afstand, tijd, taal en ziet alles als los van elkaar. De rechterkant van het brein is waar we intuïtie vandaan halen, we halen het ook uit het hart, maar de intuïtie is er aanwezig, het is holistisch, het kijkt naar alles als geheel. Het is een seriële (gelijktijdige) processor, terwijl het linkerbrein een parallelle processor is. Als de twee met elkaar praten, krijg je het beste van beide werelden. Als dat niet het geval is, raken we verstrikt in de illusie van deze realiteit. Dit is hoe ze het doen. Het linkerbrein is structuur. Het rechterbrein is waar we creativiteit vandaan halen, waar we ons verbinden met een breder bewustzijn, waar we intuïtie en inzicht krijgen. Het is waar de kunstenaar vandaan komt, de grote muzikant. Het is ook de reden dat componisten muziek konden componeren terwijl ze doof waren. Hoe hebben ze dat voor elkaar gekregen? Ze konden dit omdat ze in een ander trillingsniveau, in een andere vorm aan het decoderen waren, zonder dat de muziek daadwerkelijk door de oren ging. Want wat is muziek? Het is vibratie, trilling.

Het corpus callosum zou de brug moeten zijn waar deze twee informatie uitwisselen.

Wat de kern van het controlesysteem, koud en berekenend, met onze samenleving heeft gedaan, is dat ze ons hebben opgesloten in de linkerkant van de hersenen, die de realiteit slechts in zeer beperkte mate ziet. Ze hebben soldaten op de deur naar de linkerhersenhelft gezet om te voorkomen dat de rechterhersenhelft binnenkomt en het een ander inzicht in het leven geeft. We noemen deze soldaten het onderwijssysteem, de reguliere media, de geneeskunde, religie, wetenschap. “Ga naar binnen en hou je mond.” Ze willen voorkomen dat we de werkelijkheid op een bewuste manier ontcijferen. Ze willen dat we hier vast komen te zitten. Hier worden methoden voor ingezet te weten: media, religie, onderwijs, destabilisatie van het lichaam en de hersenen door middel van chemische stoffen in voedsel en in dranken.

Op zeer jonge leeftijd worden we verplicht om naar school te gaan. We gaan naar de lagere school, het voortgezet onderwijs en vervolgens het hoger onderwijs. Tijdens het doorlopen van deze indoctrinatiekampen vertelt het systeem wat we moeten leren. Je mag tijdens examens laten zien hoeveel je hebt onthouden. Wanneer je dat goed doet, dan slaag je. Je wordt beloond voor het feit dat je een gevangene van het linkerbrein bent. Dan beslis je dan over je specialisatie, je wilt misschien rechten studeren, geneeskunde, of de politiek in. Vervolgens ga je rechten of geneeskunde studeren waarna je nog meer examens moet afleggen. Het systeem vertelt wat je moet geloven over wetenschap, politiek of geneeskunde en dat moet je dan op de examenpapieren zetten.

En als je ook daar doorheen komt, word je een van de mensen die de hele structuur van de geneeskunde en de hele structuur van de wetenschap in een land beheert. Wat ben je tegen de tijd dat je er bent? Een complete gevangene van het linkerbrein? Wanneer een kind dat zijn rechterhersenhelft open heeft, vraagtekens zet bij de lesstof worden ouders gebeld dat er een probleem is. Vaak wordt zelfs de ritalin uit de kast gehaald. Met andere woorden, als je een rechtse denker bent, heb je het niet gemarginaliseerd als een links hersensysteem. En daarom leven we in een linkse hersenmaatschappij. We zijn in zo'n laag niveau van onze werkelijke mogelijkheid vanwege de manier waarop deze manipulatie werkt.

Een mevrouw genaamd Jill Bolte Talyor, hersenwetenschapper, heeft in 1996 een ervaring gehad, die een samenvatting is van wat ik bedoel. Ze stond op een dag op en voelde zich niet zo goed en ze dacht: 'Goed, ik ga op het fitnessapparaat zitten en ik zweet het eruit.’ Ze zei: 'Ik stapte op het apparaat en ik keek naar mijn handen maar dat waren mijn handen niet meer. Ik realiseerde me dat ik geen deel van mijzelf was omdat ik in al het andere was opgegaan.’

Er was maar één energieveld. Hoewel ze nog steeds individueel was op haar eigen manier, want dat is haar aandachtspunt. Ze realiseerde zich toen dat ze een beroerte in de linkerkant van de hersenen had. Terwijl dit gebeurde kwam ze op een plek terecht van absolute gelukzaligheid die ze 'Lala Land' noemde. Waar ze alles was en waar alles haar was. ‘Er was gewoon een ongelooflijk gevoel van liefde en vrede.’ Af en toe schoot de linkerhersenhelft te hulp en zei: 'Je moet hulp halen, je moet hulp halen'. Daarom is het linkerbrein niet slecht, het is slecht als het de regisseur van onze werkelijkheid wordt.

Ze zei: ‘Ik pakte mijn visitekaartjes omdat ik het nummer van werk niet meer kon herinneren om te bellen en om hulp te vragen. Toen ik er naar keek, zag ik geen cijfers of woorden, ik zag kronkels, ze leken op pixels.’ Wat er gebeurt is dat het brein de werkelijkheid niet decodeert zoals het normaal gesproken zou doen. Ze was op een bepaald moment teruggegaan naar het digitale niveau van het decodeersysteem. Ze zei dat het 45 minuten duurde om de kronkels te vinden die ze nodig had en ze probeerde toen haar werk te bellen.

Uiteindelijk lukte het haar en iemand nam de telefoon op. Ze moeten hun naam gezegd hebben. Ze zei: 'Alles wat ik hoorde aan de andere kant was een geluid als een blaffende hond "woef woef woef". Ik zei ‘Met Jill, ik zit in de problemen' en alles wat ik hoorde was “woef woef woef”.

De linkerkant van de hersenen waren niet langer in staat om de geluidsgolven juist te decoderen en zo woorden te produceren die we herkennen. Terwijl ze in deze staat verkeerde zei ze 'Ik was bevrijd van 37 jaar emotionele bagage'. Ze was vrij van haar lichaam. Als je op het internet gaat zoeken naar Jill Bolte Talyor, kom je een 25 minuten durende video tegen die tot in detail laat zien wat er met haar gebeurd is. Fascinerend.

Stephen Wiltshire is wat ze noemen een autistische geleerde. Sommige van deze mensen die blijkbaar dit soort ‘gebreken’ in hun hersensysteem hebben, manifesteren in feite onthutsende gaven omdat hun decodering van de werkelijkheid veel dichter bij ons ware potentieel staat. Deze man, een jongen toendertijd, had een half uur lang in een helikopter boven Londen gevlogen. Zonder papier, potloden, niets. Hij keek gewoon uit het raam. Hij kwam terug en tekende Londen nauwkeurig vanuit de lucht. Hij kreeg zelfs het aantal ramen juist.

Een andere man die een autistische geleerde is, Daniel Tammet, is beroemd geworden door het leren van talen op deze manier. Zozeer zelfs dat hij op de IJslandse televisie kwam en werd uitgedaagd om een week later terug te komen en IJslands te spreken. Hij kwam 7 dagen later terug en sprak vloeiend IJslands. Zijn leraar zei: 'Deze man is niet menselijk'. Maar hij miste het punt, deze man is hoe mensen bedoeld zijn omdat hij toegang heeft tot delen van de hersenen die we niet kunnen bereiken. Het niveau van genialiteit, het niveau van potentieel dat we hier opgesloten hebben, wordt ons systematisch ontzegd. Het is absoluut onthutsend. Veel ervan is te wijten aan het feit dat we opgesloten zitten in de linkerhersenhelft. Al deze dingen worden ons voorgeschoteld om onze aandacht af te leiden. Het bevriest onze geest in plaats van een vrij stromend oneindig bewustzijn, waar je in een week IJslands kunt leren. Interessant genoeg is een van de dingen die deze samenleving aanbidt het intellect. Intellect is oké, zolang het maar de dienaar van het bewustzijn is en niet de regisseur en onderdrukker van het bewustzijn, wat het meeste intellect is. Dit is het geïsoleerde intellect. Geneeskunde, wetenschap en media worden allemaal gedomineerd door het geïsoleerde intellect en zijn daarom beperkt. Een intellectueel is iemand wiens geest zichzelf in de gaten houdt. Als het bewustzijn niet naar de geest kijkt, heb je een wereld waarin we nu leven. Dat is wat het geïsoleerde intellect voor ons doet.

We staan op een kruispunt, eindeloos bewustzijn, alles wat is of het beperkte ego zelf. Rechter hersenhelft, linkerhersenhelft of evenwicht van de twee. Het is onszelf bevrijden van de geest en het bewustzijn binnenlaten zodat de geest het bewustzijn dient in plaats van de regisseur ervan te zijn. Een manier om dit te doen is om opnieuw naar het leven te kijken met een leeg vel papier. Net zoals de hypnotiseur in de theatershow je overtuigd dat je een appel eet terwijl het een aardappel is. Het vooringenomen idee wat we overtuiging noemen, heeft hetzelfde effect. Onze vooringenomen ideeën en overtuigingen dringen zich op in de manier waarop we de werkelijkheid decoderen. Als we onze geest vrijmaken van vooringenomen ideeën, zal de informatie vanaf nu onze gids zijn, onze ervaring zal vanaf nu onze gids zijn en geen vooringenomen ideeën. Het bevrijdt je geest. Het opent je geest. Als je je geest opent en als je je hart opent, de hart spiraal waar ik het over heb, die ons daarbuiten verbindt met intuïtie en inzicht, dan verandert je leven absoluut omdat je je dan verbindt met dit grote verenigde veld van kennis, bewustzijn en begrip.

Plato, in het oude Griekenland, zei: "Deze realiteit is slechts de schaduw op de muur. Wat ze projecteert is de echte realiteit". Hoe wist hij dat in het oude Griekenland? Omdat deze informatie bestaat in het weefsel van het universum. We opereren als mensheid vanwege het controlesysteem en zijn manipulaties op een trillingsniveau dat geen toegang heeft tot wat toegankelijk is voor iemand in het oude Griekenland. Als we ons bewustzijn uitbreiden, onze geest openstellen, uit de geest in het bewustzijn komen, krijgen we toegang tot die niveaus van bewustzijn die deze informatie bevatten. Dit is niet Han, dit is niet Bob, het is iedereen, het is ons allemaal.

We zijn allemaal uitdrukkingen van hetzelfde oneindige en we kunnen er allemaal naar toe. Ongeacht wie we zijn of wat onze taak is. Oneindige liefde is de enige waarheid, met andere woorden, oneindige mogelijkheid, het bestaan van eindeloos bewustzijn is de enige waarheid, al het andere is illusie. De manifestatie van de verbeelding van dit bewustzijn in zijn verschillende vormen. Wanneer we met deze keus geconfronteerd worden, gaan we dan naar het hart of naar de linkerhersenhelft? Wanneer je je openstelt voor dat niveau van bewustzijn, denk je niet meer, je WEET het, je weet het omdat je toegang hebt tot de universele bibliotheek. ‘Weten’ hoeft niet te denken, het gebeurt gewoon. Wanneer je je openstelt voor het bewustzijn, open je je voor de informatie die beschikbaar is in het verenigde veld.

Als de deuren van de waarneming gereinigd zouden worden, zou alles er zo uitzien zoals het is, oneindig. De deuren van de waarneming worden echter door het controlesysteem systematisch dicht gehouden. Als we verder gaan in het bewustzijn is het: 'ik ben, daarom ben ik.’ ‘Ik ben gewoon alles, deze wereld is gewoon.’ Deze meerlagige samenzwering is opgezet om ons los te koppelen van wie we zijn. Om ons in een valse zin van zelfidentiteit te plaatsen. Ons hypnotiseren om een leugen over ons zelf te geloven.

Het ware 'ik' is simpelweg bewustzijn.


Heeft deze blog vragen bij je opgeroepen of vind je het fijn om hier eens met mij over te praten?

Je kan mij direct bereiken via telefoonnummer: 0909-5010707box 1035. Klik hier om naar mijn persoonlijke pagina te gaan.

Hartelijke groet,

Han