Huilen een symbool van zwakheid of een natuurlijke emotie?
Wat mij echt opvalt de laatste tijd is, dat mensen zich bij mij excuseren als ze hun emoties tonen. Als de tranen tijdens ons gesprek loskomen en men begint te huilen. Mensen schamen zich daarvoor merk ik. Naar mijn mening is dit gevoel van schaamte volstrekt onterecht. Het komt omdat dit ons met de paplepel ingegoten wordt en ik ben van mening dat dit iets is dat niet goed is. Denk maar eens aan het gezegde dat een man niet mag huilen. Dat zou een teken van zwakte zijn, want een ‘echte man’ is stoer en sterk en laat zijn emoties vooral niet zien. Maar een ‘echte man’ heeft ook emoties en gevoel, dus moet hij dan maar een masker opzetten en zijn gevoelens onderdrukken, want het past niet in het beeld dat wij hebben van een ‘echte man’?
Ook bijvoorbeeld een kleine emotie, zoals het huilen bij een film, waarin de situatie en het onderwerp iemand raakt, daar wordt vaak honend om gelachen en wij lachen vaker mee om de schaamte weer te verbergen dat je openlijk voor je gevoelens uit komt. Maar het maakt wat los in jou en wellicht voel en zie je herkenningspunten. Huilen wordt dus gezien als een symbool van zwakheid. Maar huilen is NOOIT een symbool van zwakheid. Het is natuurlijk en gezond en werkt therapeutisch. Huilen is en blijft altijd een teken dat wij leven.
Gevoelens en emoties onderdrukken of je eigen emotie aanraken?
Het begint al op het moment dat wij worden geboren. Pas geboren baby’s zijn helemaal afhankelijk van hun ouders en door te huilen komt hun boodschap duidelijk binnen bij hun ouders. Eigenlijk geldt dit ook voor volwassenen. Als anderen je zien huilen, geeft dat aan dat je wel wat hulp kan gebruiken. Huilen heeft dus ook een duidelijke communicatieve functie. Niet huilen!, wordt er al als kind tegen je gezegd, maar leer je dan niet juist jouw gevoelens en emoties te onderdrukken? Zo kan je huilen van verdriet, schaamte of boosheid, maar ook als je overmand bent door gevoelens van geluk en vreugde of als je heel veel lichamelijke pijn hebt. Als je zelf iemand ziet huilen, maakt dat weleens dat je ook vol schiet. De sterke emotie van een ander persoon raakt dan je eigen emoties.
Er ligt hoop in onze tranen en kracht in ons verdriet.
We kennen het dus allemaal, de tranen van liefde, tranen van verdriet, tranen van afscheid nemen, tranen van lichamelijke en geestelijke pijn, tranen van geluk, dit zijn nog maar enkele voorbeelden. Als je huilt voel je je kwetsbaar. Heb geen angst voor de tranen, stop die angst niet weg. Huilen is één van de beste dingen die je kan doen voor jouw welzijn. Het laat je zien wie je op dat moment bent. Door te huilen maak je jouw lichaam en geest schoon en vrij van alle stress die je hebt opgebouwd, zodat het geen negatieve effecten heeft op jouw gemoedstoestand of lichamelijk welzijn. Het is één van de beste manieren die je kan helpen, om met tegenslagen om te kunnen gaan. Door te huilen komen er bepaalde hormonen vrij die kalmerend werken en zij zorgen dat jouw lichaam zich goed gaat voelen. Alle negatieve gevoelens komen in één keer los en hoe meer jij in staat bent om deze gevoelens te uiten en los te laten, hoe beter je jouw situatie kan gaan begrijpen. Dan kan je ook aan herstel gaan werken en leren hoe je met deze emoties om kan gaan. Je gaat weer uit kijken naar de dingen die jou gelukkig maken en waar je blij van wordt.
Dus als je het gevoel hebt dat je moet huilen, huil en laat het dan gaan; huilen mag!
Een traan is gemaakt van 1 % water en 99 % gevoelens, er ligt hoop in onze tranen en er ligt kracht in ons verdriet.
Lees ook mijn blog: Durf je kwetsbaar op te stellen.
Wil je gewoon even praten na het lezen van mijn blog? Ik wil graag naar je luisteren! Je kan mij direct bereiken via telefoonnummer: 0909-5010707, box 1032. Klik hier om naar mijn persoonlijke pagina te gaan.
Liefs Jade
Hoogsensitief medium, spiritueel coach en gecertificeerd kaartlegster, HSP, Liefde, relatie, Tweelingzielrelaties.